Jammer genoeg groeit in ons land, in van de meest welvarende regio’s ter wereld, bijna 1 op 5 kinderen op in een gezin in armoede. Vaak hebben deze kinderen op 1 september niet de verplichte materialen en leermiddelen om de lessen te volgen, en bouwen ze vanaf dag 1 een leerachterstand op die na een tijdje onoverbrugbaar is. Deze kinderen zijn mysterieus ziek wanneer er buitenschoolse activiteiten zijn, of krijgen in de winter géén kom warme soep, gewoon omdat hun ouders in het moeilijk hebben om de schoolrekeningen te betalen. Naast het stigma en de mogelijk permanente deuk in zelfvertrouwen, hebben deze voorbeelden vaak een nefaste impact op de mate waarin de betrokken kinderen uit ons onderwijs kunnen halen wat er eigenlijk voor elk van hen in zit. 

De kostprijs van een studierichting mag niet de bepalende factor zijn in de studiekeuze! Nochtans is dat voor vele ouders te vaak doorslaggevend, en niet de talenten of de interesses van hun kind.